Saul Rubinek maakt zijn langverwachte terugkeer naar het toneel in de New Yorkse première van Playing Shylock in het Polonsky Shakespeare Center, de thuisbasis van Theatre for a New Audience.
Playing Shylock belooft een van de meest besproken theatergebeurtenissen van het seizoen te worden, geregisseerd door Martin Kinch en geschreven door toneelschrijver Mark Leiren-Young.
Na de annulering van een uitvoering van Shakespeares De Koopman van Venetië halverwege de voorstelling vanwege publieke verontwaardiging over antisemitisme, vraagt de acteur die Shylock speelt (Rubinek, als een versie van zichzelf) zich af hoe we onze gemeenschappelijke menselijkheid kunnen delen wanneer we onze verhalen niet met elkaar kunnen delen. De productie, vers van een uitgebreide succesvolle periode in Canada, biedt een openhartige en gepassioneerde oproep over identiteit, publieke discussie en het theater. Bekijk hier wat de critici zeggen...
Austin Fimmano, New York Theatre Guide: Saul Rubinek is een magnetische aanwezigheid. Hij doorkruist het podium van het Polonsky Shakespeare Center en onze ogen kunnen niet anders dan volgen terwijl hij tekeergaat tegen de plotselinge annulering van een productie van De Koopman van Venetië, waarin hij de rol van Shylock speelde. De cast kreeg het nieuws tijdens de pauze te horen, waardoor ze niet verder konden met het tweede bedrijf. Gekleed in een orthodox kostuum geïnspireerd door wat zijn Poolse voorouders zouden hebben gedragen, verwijdert Rubinek langzaam elementen van het kostuum met een wereldmoeheid die dieper wordt naarmate hij langer spreekt. Zijn woede piekt, eb en kristalliseert, en het publiek gaat mee op de rit.
Frank Scheck, New York Stage Review: Rubinek onderzoekt de controverse rond Shylock en betwist krachtig het idee dat het personage een “racistisch karikatuur” is. Hij spreekt over de dwaasheid van de term “Jewface”. Als voorbeeld noemt hij een show waarin hij verscheen, The Marvelous Mrs. Maisel, waarin veel van de hoofdrollen, waaronder het titelpersonage, werden gespeeld door niet-Joden. Onderweg begint hij aan verschillende prachtig uitgevoerde toespraken uit Merchant, waaronder een in het Jiddisch. De overgangen, begeleid door dramatische muziek, zijn naadloos, en zijn uitvoeringen tonen aan dat hij een formidabele Shylock zou zijn. Het is jammer dat we hem de rol niet zien spelen, maar het is geen geringe troost dat we hem in Playing Shylock mogen zien.
Jonathan Mandell, New York Theatre: Een toneelstuk hoeft geen documentair theater te zijn, maar "Playing Shylock" bestaat voornamelijk uit het verstrekken van informatie - er is bijna geen dramatische actie - waardoor het moeilijker is om het volledig te omarmen wanneer zoveel van die informatie op zijn best onbetrouwbaar is.