We spraken met Rob McClure over de Broadway-Bound revival van Damn Yankees bij Arena Stage. Deze nieuw bedachte versie van de geliefde klassieker heeft Rob McClure (Applegate), Ana Villafañe (Lola), Tony Award-genomineerde Jordan Donica (Joe Hardy), Grammy Award-genomineerde Quentin Earl Darrington (Joe Boyd), Bryonha Marie (Meg Boyd) en Alysha Umphress (Gloria Thorpe) in de hoofdrollen.
Damn Yankees bevat een nieuwe bewerking door Lucille Lortel Award-winnaar Will Power en Pulitzer Prize en Tony Award-winnaar Doug Wright, met extra songteksten van Tony Award-winnaar Lynn Ahrens, en regie en choreografie door Tony Award-winnaar Sergio Trujillo.
Damn Yankees debuteerde op Broadway in 1955 en won zeven Tony Awards, waaronder Beste Musical. Het bevat muziek en songteksten van tweevoudig Tony Award-winnaars Richard Adler en Jerry Ross, en een boek door zeventienvoudig Tony Award-winnaar en Pulitzer Prize-ontvanger George Abbott en Tony Award-winnaar Douglass Wallop. Damn Yankees is gebaseerd op de roman The Year the Yankees Lost the Pennant van Douglass Wallopp.
Rob McClure (Applegate) was voor het laatst in DC te zien in Spamalot in het Kennedy Center. Zijn Broadway-credits omvatten Mrs. Doubtfire (Tony, Drama Desk, Drama League en Outer Critics Circle nominaties), Chaplin (Tony, Drama League, Astaire en Outer Critics Circle nominaties; Theatre World en Clive Barnes prijzen), Beetlejuice, Something Rotten!, Noises Off, Honeymoon in Vegas, I'm Not Rappaport, en Avenue Q, evenals Where's Charley? en Irma La Douce bij Encores!. Hij speelde Off-Broadway in de momenteel lopende productie van Little Shop of Horrors. Regionaal heeft hij opgetreden bij The Muny, Paper Mill, The Old Globe, Arden, Cleveland Play House, A.R.T., Walnut Street, Delaware Theatre Company, Flat Rock, McCarter, Ogunquit, en La Jolla Playhouse. Zijn geprezen solo-concert, Smile, is uitgevoerd op podia over de hele wereld. Film: Recursion (Beste Acteur op het Queens World en Williamsburg filmfestivals.)
Wat sprak je aan in de rol van Applegate in Damn Yankees?
Ik ben altijd een enorme fan geweest van Damn Yankees, en deze rol in het bijzonder. Toen ik op de universiteit zat, ging ik terug en regisseerde het op mijn oude middelbare school in New Jersey. Het is een perfecte score en een ontroerend bewijs van liefde die het kwaad overwint. Applegate is in het bijzonder zo'n heerlijke rol. Het is zeldzaam voor een acteur om "Volledige Jafar" te gaan. Pure chaotische slechtheid.
Hoe heb je je voorbereid op je rol in Damn Yankees?
Er is veel leuke magie in de show, dus ik mocht samenwerken met een briljante magiër genaamd Paul Kieve om mijn Duivel de nodige vingervlugheid te leren.
Op welke manieren heeft deze rol je uitgedaagd?
Applegate is een echte uitdaging geweest op de beste manier. De rol heeft zo'n erfenis. Ray Walston, Victor Garber, Jerry Lewis! Ik bedoel, kom op! Dus bij het benaderen van "Mijn Applegate", wilde ik precies vinden wat ik eraan kon toevoegen. Ik ben trots op wat ik heb gevonden. Ik zou willen denken dat hij een legitiem angstaanjagende tegenstander is, vermomd als een koppige tweedehands autoverkoper.
Wat kan het publiek verwachten van deze nieuwe bewerking van Damn Yankees?
Onze bewerking brengt een liefdevol eerbetoon aan het "Hart" van het origineel, terwijl de show net ver genoeg de toekomst in wordt gebracht om elke karakter hun eigen zeggenschap te geven. Will Power, Doug Wright en de onovertroffen Lynn Ahrens hebben op weloverwogen wijze de taal opgefrist om clichés om te zetten in waarheden, maar zonder een greintje wrok voor het briljante bronmateriaal. Zonder dat het ineens aanvoelt als een show die iets probeert te zijn wat het niet is, hebben personages als Meg, Lola & Gloria onderdanigheid ingeruild voor hun eigen menselijkheid. De nostalgie is aanwezig en wordt erkend, maar de updates zorgen er nu voor dat Damn Yankees net zo tijdloos is als het verdient te zijn.
Wat denk je dat deze revival van Damn Yankees relevant maakt voor het publiek van vandaag?
Op dit moment hebben we verhalen nodig over Goede die het Kwaad overwint. Het is catharsisch. Het publiek bij Arena heeft het theater verlaten met volle harten en bergen hoop.
Wat is je favoriete onderdeel geweest van het werken aan Damn Yankees tot nu toe?
De mensen. Wat een team. Iedere persoon die betrokken is, heeft zijn volle zelf, stijl en expertise bijgedragen aan deze productie, wat resulteerde in iets werkelijk buitengewoons.
Waarom denk je dat mensen naar Damn Yankees bij Arena Stage moeten komen kijken?
Omdat we allemaal een pauze verdienen.