Het York Theatre Company en American Dance Machine presenteren nu Gotta Dance, mede-gecoördineerd door Nikki Feirt Atkins en Randy Skinner. De productie loopt tot en met 28 december 2025 om 19:00 uur in het 'Off-Broadway' Theatre at St. Jean's. Lees hier de recensies!
Gotta Dance is een viering van musicaltheaterdans op het podium en scherm, met reconstructies van baanbrekende werken, waaronder West Side Story, A Chorus Line, Pippin, Singin' in the Rain en Irving Berlin's White Christmas. De productie eert choreografen die Broadway en Hollywood vormgaven, onder hen Bob Fosse, Jerome Robbins, Gene Kelly, Michael Bennett, Susan Stroman en Billy Wilson.
De cast bevat Jessica Lee Goldyn, Brandon Burks, Anthony Cannarella, Barton Cowperthwaite, Deanna Doyle, Paloma Garcia-Lee, Afra Hines, Jess LeProtto, Kendall LeShanti, Drew Minard, Georgina Pazcoguin, Samantha Siegel, Taylor Stanley en Blake Zelesnikar.
Gotta Dance wordt mede-gecoördineerd door Nikki Feirt Atkins, de Producing Artistic Director van American Dance Machine voor de 21ste eeuw, en Randy Skinner (42nd Street, White Christmas, Dames at Sea). Het creatieve team omvat lichtontwerp door Ken Billington, kostuumontwerp door Marlene Hamm, geluidsontwerp door Peter Brucker, scenische coördinatie door Noah Glaister, projectieontwerp door Brian Staton en rekwisietenbeheer door Rich Klinger.
Brian Scott Lipton, Cititour: Een productie van de legendarische American Dance Machine, de twee-actige show van 90 minuten, mede-gecoördineerd door Nikki Feirt Atkins en Randy Skinner, zal dienen als een aangename oefening in nostalgie voor veel oudere bezoekers en een welkome educatie voor anderen (vooral jongeren) terwijl het zulke iconische sequenties recreëert als 'Cool' uit 'West Side Story', 'One' uit 'A Chorus Line', en 'Simply Irresistible' uit 'Contact', die allemaal net zo opwindend en baanbrekend innovatief blijven als op de dag dat ze werden gecreëerd.
Deb Miller, DC Theater Arts: Tot de hoogtepunten behoren 'Cool' uit West Side Story, waarbij Minard en leden van het gezelschap de rivaliserende bendes van de Sharks en Jets belichamen en hun strijd uitbeelden met abstracte bewegingen en geluiden; de uitstekende Burks en LeProtto die energiek zingen en tappen op 'Moses Supposes' uit Singin' in the Rain; het balletachtige 'Pas de Deux' uit An American in Paris, prachtig gedanst door de lenige en gracieuze Pazcoguin en Cowperthwaite; en de donkere 'Manson Trio' uit Pippin, die de spot-on precisie laat zien van Stanley, Hines, en Pazcoguin terwijl ze Fosse's baanbrekende elementen van hoekigheid, isolatie, heuprollen en binnengeknikte knieën leveren, gebruik maken van zijn iconische hoeden en stokken en ons achterlaten met het beroemde 'Ta Da'-moment aan het einde.
David Finkle, New York Stage Review: Preciezer gezegd, wat er wordt geboden—met slechts enkele uitzonderingen—zijn milde kopieën van de oorspronkelijke nummers. Ja, de nummers zijn opgezet, maar voor het merendeel, zoals opgevoerd, missen ze de flair, de elektriciteit, de uitbundige persoonlijkheid waarmee de oorspronkelijke makers en, natuurlijk, de oorspronkelijke dansers ze doordrenkten. (De enige originele choreograaf die hier werkt is Randy Skinner.)
Matthew Wexler, 1 Minute Critic: Toch doet Gotta Dance! zijn naam eer aan, met een zevenkoppige band, live zang en een precieze aandacht voor detail, dankzij stagers als Baayork Lee, Stephanie Pope en Donna McKechnie, die de erfenis doorgeven aan de volgende generatie dansers.
Average Rating:
70.0%
